Δείτε τις θεατρικές παραστάσεις που δεν μπορέσατε να δείτε ζωντανά στο θέατρο.
_________________________________________________
Ο Ρινόκερος
Ο Ρινόκερος είναι θεατρικό έργο γραμμένο από τον Ευγένιο Ιονέσκο το 1959. Το έργο ανήκει στη θεατρική σχολή γνωστή ως Θέατρο του Παραλόγου. Kατά τη διάρκεια των τριών πράξεων του έργου οι κάτοικοι μιας μικρής, επαρχιακής Γαλλικής πόλης μεταμορφώνονται σε ρινόκερους.
_________________________________________________
Οι Όρνιθες (1975) Θέατρο Τέχνης
Οι Όρνιθες είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που παρουσιάσθηκε το 414 π.Χ. στα Διονύσια, χαρίζοντας στον δημιουργό της το δεύτερο βραβείο. Ο Αριστοφάνης έγραψε τους «Όρνιθες» απογοητευμένος από την τροπή του Πελοποννησιακού Πολέμου.
______________________________________________
Περιμένοντας τον Γκοντό
Περιμένοντας τον Γκοντό (En attendant Godot) είναι ο τίτλος θεατρικού έργου (1948) του Σάμιουελ Μπέκετ, στο οποίο οι χαρακτήρες περιμένουν έναν άνθρωπο που δεν έρχεται ποτέ.
_________________________________________________
Φον Δημητράκης
Ο «Φον Δημητράκης» του Δημήτρη Ψαθά, ένα αλληγορικό θεατρικό κείμενο με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις,γράφτηκε το 1946, στην περίοδο του Εμφυλίου.
_________________________________________________
“Λυσιστράτη” Αριστοφάνης
Η Λυσιστράτη είναι κωμωδία του Αριστοφάνη που γράφτηκε και διδάχθηκε το 411 π.Χ.. Θεωρείται ένα από τα παλιότερα και χαρακτηριστικότερα αντιπολεμικά έργα. Η υπόθεση έχει να κάνει με τη σεξουαλική απεργία που κηρύσσουν οι γυναίκες της Αθήνας και της Σπάρτης, προσπαθώντας έτσι να πείσουν τους άντρες τους να σταματήσουν τον Πελοποννησιακό Πόλεμο.
_________________________________________________
Το γάλα
Το γάλα του Βασίλη Κατσικονούρη, ένα κείμενο σταθμός για το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, είχε ανέβει το 2006 στο Εθνικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη και με τον Κωνσταντίνο Παπαχρόνη, στο ρόλο του σχιζοφρενή Λευτέρη.
_________________________________________________
Ο βυσσινόκηπος
Ο Βυσσινόκηπος είναι το τελευταίο θεατρικό έργο του Αντόν Τσέχωφ, που γράφτηκε το 1903[1]. Παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο θέατρο στις 17 Ιανουαρίου 1904, από το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, σε σκηνοθεσία Στανισλάβσκι.
Ο ίδιος ο Τσέχοφ χαρακτήρισε τον Βυσσινόκηπο ως κωμωδία, ωστόσο τόσο ο Στανισλάβσκι όσο και η πλειονότητα των μετείπειτα θεατρικών ανπαραστάσεων του το αντιμετώπισαν ως δράμα με τραγικά στοιχεία.
_________________________________________________
Ο θείος βάνιας
Το κλασικό αριστούργημα του Άντον Τσέχοφ, ένα έργο βαθιά ποιητικό, τρυφερό και ανθρώπινο, όπου η ζωή σχοινοβατεί ανάμεσα στο δράμα και την κωμωδία, παρουσιάζεται για δεύτερη μόλις φορά στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου -μετά την ιστορική παράσταση του 1953 σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν. Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου Γιάννης Χουβαρδάς πραγματοποιεί την πρώτη του σκηνοθεσία στην ανακαινισμένη Κεντρική Σκηνή, έχοντας μαζί του ένα σημαντικό επιτελείο συνεργατών και μία εξαιρετική διανομή.
_________________________________________________
Οι ηλίθιοι
Σε ένα χωριό όπου όλοι οι κάτοικοι είναι ηλίθιοι εδώ και εκατό χρόνια και… καταραμένοι να παραμείνουν ηλίθιοι, για άλλα εκατό, φτάνει ένας νεαρός δάσκαλος, που έρχεται εκεί για να διδάξει μια νεαρή κοπέλα, με την οποία είναι ερωτευμένος. Η… κατάρα θα λυθεί μόνο αν ο δάσκαλος καταφέρει να αυξήσει τη νοημοσύνη της κοπέλας. Στην αντίθετη περίπτωση θα γίνει κι εκείνος ηλίθιος…
_________________________________________________
Χτυποκάρδια στο Θρανίο
Η Λίζα Πετροβασίλη κάνει την άρρωστη για να μην πάει σχολείο. Έτσι θα γνωρίσει και θα παντρευτεί τον καθηγητή, γιατρό, Δημήτρη Παπαδόπουλο, εγκαταλείποντας το σχολείο στην τελευταία τάξη.
_________________________________________________
Εθνικό θέατρο – Θρυλικές παραστάσεις σας περιμένουν στο ηλεκτρονικό αρχείο του θεάτρου εντελώς δωρεάν δείτε εδώ Ψηφιοποιημένο αρχείο
_________________________________________
_________________________________________
Συνολικά 55 παραγωγές, 251 παρουσιάσεις, 111 αρχαιολογικοί χώροι και 38 περιφερειακές ενότητες είναι οι αριθμοί που συνθέτουν το φιλόδοξο αυτό σχέδιο που θα πραγματοποιηθεί με την συνδρομή 11 κρατικών πολιτιστικών φορέων: Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, Momus, Θέατρο Τέχνης Κάρολος Κουν, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Λύκειο Ελληνίδων και οργανισμός ΝΕΟΝ.