Λόγο της καταστροφικής πυρκαγιάς και με σεβασμό προς τους πυρόπληκτους και την φύση,
ο Σύλλογος Marathon Art Festival ακύρωσε την διοργάνωση του 2ου Συμποσίου Ζωγραφικής που ήταν προγραμματισμένο για τις 11 Σεπτεμβρίου.
 Πρόσκληση ενδιαφέροντος |
Το 2ο Συμπόσιο Ζωγραφικής είναι η επόμενη Εικαστική και Καλλιτεχνική Διαδρομή που διοργανώνει ο Σύλλογος Marathon Art Festival.
Θεματολόγιο του Συμποσίου: “Τρύγος, Σπονδή στον Διόνυσο”
Η καλλιέργεια εικαστικού διαλόγου μεταξύ των καλλιτεχνών και τον Θεό Διόνυσο στα πλούσια αμπέλια των Μεσογείων της Αττικής.
Μοσχοβολάει ο τόπος από τους χυμούς της γης. Οι αγωγιάτες ξεκινούν το τρύγο με το πρώτο φως της μέρας.
Τα κοφίνια γεμίζουν με τα ζουμερά τσαμπιά. Οι χρυσές ρόγες, γλυκές και ο Βάκχος να χοροπηδά στην χαρά της μέθη.
Η Ιστορία του Τρύγου.
Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Στάφυλος ήταν γιος του Διονύσου και της Αριάδνης. Σε άλλο μύθο ο Στάφυλος ήταν βοσκός του βασιλέα της Αιτωλίας Οινέα. Καθώς έβοσκε τις κατσίκες του, παρατήρησε ότι μια από αυτές τρώγοντας συνέχεια ένα συγκεκριμένο καρπό πάχαινε περισσότερο από τις άλλες. Μάζεψε τότε αρκετούς και τους πρόσφερε στον βασιλιά του. Εκείνος παρασκεύασε ένα χυμό τον οποίο ονόμασε “οίνο”, στον δε καρπό έδωσε το όνομα του βοσκού του (σταφύλι). Σύμφωνα με τον Κλέαρχο τον Σολέα, ο πρώτος που ανακάλυψε την τέχνη της οινοποιίας ήταν ο Μάρωνας, ο γιος του Ευάνθη, τον οποίο τιμούσαν στη Μαρώνεια της Θράκης.
Ο Όμηρος αναφέρεται στο αμπέλι και το κρασί με τις ονομασίες οίνη, Οινόη, οινιάδα και άλλα. Στη συνέχεια οι Έλληνες και οι Φοίνικες μετέφεραν αμπέλια στην Ιταλική χερσόνησο και η Σικελία έγινε κέντρο παραγωγής σταφυλιών.
Γύρω στο 600 π.Χ. Φοίνικες διέδωσαν την καλλιέργεια του αμπελιού στη Γαλλία και την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας το αμπέλι φτάνει στη Βρετανία. Το 13ο αιώνα μ.Χ. οι Άραβες προωθούν την καλλιέργεια του αμπελιού στην Ισπανία και την Πορτογαλία και μέχρι το 17ο αιώνα το αμπέλι ήταν γνωστό σε όλη σχεδόν την Ευρώπη. Στην συνέχεια μεταφέρθηκαν Ευρωπαϊκά αμπέλια στην Αμερική αλλά καταστράφηκαν μετά από μεγάλη επιδημία φυλλοξήρας, ενός εντόμου του εδάφους που προσβάλλει τις ρίζες του φυτού με αποτέλεσμα αυτό να ξεραίνεται. Συνέπεια αυτού ήταν να καλλιεργηθούν άγριες ποικιλίες ντόπιων αμπελιών ανθεκτικών στο έντομο, οι οποίες στις αρχές του 18ου αιώνα έφτασαν να καλλιεργούνται στην Αγγλία και στη Γαλλία. Όμως τα αμπέλια αυτά προσβλήθηκαν από διάφορες άλλες ασθένειες που κατέστρεψαν το 70% των καλλιεργειών. Η λύση δόθηκε με τον εμβολιασμό άγριων αμερικάνικων αμπελιών και τη δημιουργία ανθεκτικών υβριδίων.